More movie reviews....

M. Night Shyamalan is a brilliant writer/director who always manages to impress with his unique ideas or twists on previously attempted genres. For the record, my favorite two films of his were Unbreakable and The Village. That's exactly the case with his new movie too which however, I didn't really enjoy...The story is about an airborne toxin which causes those engulfed to kill themselves - possibly spread by trees and plants - and has been launched on the East Coast of America. A great story that fits perfectly today's worries about global warming as we are all witnessing how the mother nature is coming right back at us..."Ike" anybody???

A great story though ain't enough to produce an equally great movie... The Happening delivered no one-liners, no stand up acting from any particular actor/actress, and no real climax. It felt real. The characters reacted in a very human way, no heroes, the lines didn't feel scripted. It felt as though the person sitting next to me would react the same way. Amazingly realistic. Almost too realistic. BUT the acting was generally poor..The acting across the board is terrible. This is the worst movie I have ever seen Mark Wahlberg do. He talked to everybody in the movie as if they were seven years old for no apparent reason other than being a high school teacher...(By the way how many of you do you know that the actor Mark Wahlberg used to be the ultra funky rapper MarkyMark?????) The only good performance in the movie is given by John Leguizamo and he dies within the first forty five minutes..

More on the bad side: I like having no idea where the film is headed, and The Happening was a predictable joint. The plot was weak and at many times didn’t make much sense. We learn the “twist” in the first twenty minutes of the movie! There is no drama build up to the twist like a good suspense movie, and the twist itself doesn’t land in any way towards us the viewers.

The ONLY silver lining for this movie and probably the biggest reason to see it is the score. Although the suspense and story is terrible, the music is actually pretty great. Brilliant. Simply stunning. The music made the movie. Had the score not been as wonderful, the movie would not be worth seeing...

3 HATE CITIES!

Also, giving an update on plane flights and ways to make the most out of an uncomfortable airplane trip...

How To Keep Motherfu#%s From Putting Their Seats Back .

***A great update from SNL about Mark Wahlberg's acting....hysterical but quite realistic...***

LET’S PUT A SMILE ON THAT FACCCCE! I finally saw the Dark Knight in a cinemaplex yesterday! I wanted to take a break and watch "The Dark Knight" a few months after its initial release in order to avoid getting drifted by "Top 10 Movie on my all time list" comments...the hype for this one was huge while all kinds of problems surrounded production the bigger of them Ledger's tragic suicide/death...

But was the hype around Ledger's performance and the praise it’s garnered thus far well deserved????
Well, yes and no! While this is probably 1 of the best movie I’ve seen in years it seemed to me that the movie was tooooooo long and actually dead after the 1st half when batman brings back to Gotham City the Chinese dude...It felt like the movie reached it's peek and then went on a downfall with twoface's emerge being the only bright spot...Heck, I though they could have made a sequel out of this piece of tape...

Ain't no hater, I love Batman, my Movies collection includes the original batman and Robin TV series from the 70's... Christian Bale is the best Bruce Wayne since Adam West (that’s the vintage s*** there). George Clooney was by far the worst. Gyllenhall was excellent, Eckhart was dynamic (and his two-face makeup was superb. it looked as though his face was blown off for real), Caine, Freeman, Oldman–all of these guys are accomplished actors. Its the like the dream team or something!!!! Oh yeah, Aaron Eckhart’s performance as Two-Face was fantastic although it will be lost behind Ledger’s Joker...
ENTER the Joker, a homicidal freak who wants nothing more than to burn down the city and break down the spirits of its residents. From the bank heist at the beginning of the flick to the hostages on the boats in the end, Joker proved to be next level psychotic. A true criminal mastermind that’s two or three steps ahead of his competition. His laugh was a murda maniacal one and his sense of humor was sick. Heath Ledger’s Joker was so brilliant that I really felt he made Jack Nicholson’s version seem like something out of a Disney Channel movie. Dude, Heath Ledger wasn’t genius, that was epic, phenomenal. Voice change, mannerisms, tics, the smacking of the lips, the eloquence, that might have been one of the best villains ever. He was scary. Just like Joker should be...
"skimmers...skimmers trying to control their little words...I'm not a skimmer, I'm trying to show the skimmers how...pathetic their attempts to control the world really are..."
The hospital scene and especially the ending is actually going down as a true all time classic....it's called great acting and it's a natural talent...Just check out how Ledger manages to deliver a true epic performance that stands miles above Jack Nickolson's Joker..Can't blame him for being furious over the production for overpassing him...

"It isn't about the money, its about sending a message" - The Joker

As for the haters?? just chill...the only thing you need to do in order to enjoy movies, whatever kind, is to forget it’s fiction...
Rule Number 2: Wanna get out right away??? Watch a movie, its cheaper than catching a Southwest flight... That’s what this movie did. I forgot about all my problems and was living in Gotham City for two and a half hours...When you forget that you’re watching actors live out a written script. That’s what this movie did. I forgot about all my problems and was living in Gotham City for two and a half hours. The flick was so well written that it was like poetry on the silver screen. The twists in the plot and the action was phenomenal. The dark humor was great. The gadgets that Batman was rocking was off the hook. Great dialogs, intelligent story. And the acting was impeccable...

All bullsh*t aside, I have to say it: “The Dark Knight” is almost a true classic. If this movie had any flaws it laid with Rachel Dawes (Maggie Gyllenhaal). It had nothing to do with her acting, she did her, but come on, they couldn’t cast someone attractive? Did it have to be all about the acting? But even though she’s a very good actress, bringing Katie Holmes back instead of Maggie G. would have been perfect. Especially the tougher looking sophisticated Katie Holmes of today not the sweety from Batman Begins!
Also, the ending sucks...Batman has now become the scapegoat, the Dark Knight...I guess it's not a big deal, just another prime example of how we build our heroes up only to tear them down...This movie actually makes you root for the bad guy, Joker!
Extra credit goes for a great music score and a wide range of official posters which manage to intrigue and promote a truly dark side of Batman...

Introducing my brand new movies rating, 5 hate cities means the movie was horrible, I hated it and you shouldn't be watching it while 0 hate city means I almost got nothing to hate , a masterpiece...

Hands down, only 1 Hate city...go watch it if you haven't already!

Ηρθε το φθινόπωρο...

Ήρθε το φθινόπωρο σήμερα στη Θεσσαλονίκη.
Σαν να κιτρίνισαν τα φύλλα μέσα σε ένα βράδυ και ο αέρας άρχισε να τα ρίχνει στα βρώμικα από την πρώτη βροχή καπό των αυτοκινήτων.
Ωραία είναι. Δεν είναι ωραίο το φθινόπωρο;
Εγώ αυτό βλέπω από το παράθυρό μου από τη δουλειά… Πλατάνια στην οδό Βαφοπούλου (στην οδό που βρίσκεται το Βαφοπούλειο) με κίτρινα φύλλα…

fou!

Update on Josh Childress....

I have it on good word that Josh Childress, who actually moved to Athens, Greece a few weeks ago, is at least adjusting to the food: He’s eating most of his meals at TGI Friday’s....

PARENTHESIS

Rich people in California send their kids to Stanford University, that is if they are smart and capable enough to make it out of a program designed for the best ...if not the alternative but equally prestigious destination for over spoiled teen life is USC...

END OF PARENTHESIS

Apparently, Friday's has been at the base of Josh's food pyramid since the move to Athens...Friday's is decent and all, but I expected more out of you, Josh. I was awaiting the award-winning Greece guidebook you were supposed to pen with that Stanford education, highlighting all of those secret hole-in-the-wall eateries with the best souvlaki and the cutest little coffee shops with TO DIE FOR desserts. But instead you bring me Jack Daniels chicken and mozzarella sticks? Shame on you, Josh. Shame on you....c-mon man, you r in Greece where food is supposed to be fresh and good...if you still want to stick with the fast food be my guest and check "Taste of America in Greece" by an American in Athens...

Late 20’s. Καιρός για αποφάσεις ή να περιμένω τα 30’s; ‘Έχω ακόμα μια δεκαετία!

Glad to see "fou" back with a nice piece about what exactly is inside young people's mind these days...

Έχεις τελειώσει με σπουδές. Έχεις τελειώσει από φαντάρος, αν είσαι αγόρι. Έχεις βρει μια δουλειά (μπορεί όχι την τέλεια αλλά κάτι είναι κι αυτό). Μετά;

«Πρέπει να κάνεις οικογένεια» αντηχούν στα αυτιά μας οι φωνές των μαμάδων, των μπαμπάδων, των γιαγιάδων και πάσας εκνευριστικής θείας.

Οικογένεια. «Μικροί δεν είμαστε ακόμα» θα πει κάθε αγόρι της ηλικίας αυτής και μερικά(αν όχι τα περισσότερα πλέον) κορίτσια της ίδιας ηλικίας. Και η απάντηση έρχεται σχεδόν σαν παλιά χιλιοπαιγμένη κασέτα, με την ταινία να κρέμεται φαγωμένη έξω : «Εγώ στην ηλικία σου είχα δύο παιδιά».

Τι γίνεται; Τι έχει αλλάξει τελικά και εμείς είμαστε τόσο μικροί για γάμο όταν εκείνοι στην ηλικία μας είχαν ήδη την πολυπόθητη οικογένεια; Οι σχέσεις, οι δουλειές, οι άνθρωποι; Τι;

Έχει απασχολήσει πολύ αυτό το θέμα. Έμενα η αλήθεια είναι ότι δε με απασχόλησε ποτέ μέχρι τώρα. Δεν είμαι από τα κορίτσια που ονειρεύονται το γάμο τους και ξέρουν τι νυφικό θα βάλουν και πως θα έχουν τα μαλλιά τους εκείνη, την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής τους.

Η αλήθεια είναι ότι όσο περνούν τα χρόνια έχει αρχίσει να καλεί την τάξη μας. Κάθε καλοκαίρι και πιο πολλοί γάμοι. Και σιγά-σιγά αρχίζουν να παντρεύονται και κολλητοί. Εκείνοι που πίναμε προχθές ποτά και δεν τους περνούσε καν από το μυαλό να βολευτούν σε ένα δυάρι για να ξεκινήσουν και αυτοί την οικογενειακή ζωή.

Εντάξει εδώ μπαίνουν πια, πιο θεμελιώδη ερωτήματα, όπως το πώς διαλέγω κάποιον για να τον παντρευτώ. Είναι αυτός που τυχαίνει να έχω μία καλή ή κακή σχέση εκείνη την εποχή μαζί του; Είναι μήπως κάποιος που είμαι πολλά χρόνια μαζί του και παρόλο που δεν λειτουργεί η σχέση, πρέπει να κάνω το επόμενο βήμα για να τακτοποιηθώ και εγώ; Ποια είναι τα κριτήρια; Τι πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να τον πάρω από το χέρι να ανεβούμε τα σκαλιά του δυαριού και κατ’επέκταση της εκκλησίας, του δημαρχείου κτλ;

Και αν δεν υπάρχει κάποιος, που να πληροί τα δικά σου κριτήρια; Τι κάνεις; Φαντάζομαι διαλέγεις αυτόν που πλησιάζει περισσότερο σε αυτά. Αν δεν έχεις διάθεση να ψάξεις το τέλειο. Η το παίρνεις απόφαση και λες ότι έχεις διαφορετικές προτεραιότητες στη ζωή σου, με τη μανούλα να μαραζώνει από τον καημό της(«γιατί το δικό μου το παιδί δεν μπορεί να βρει κάποιον να φτιάξει τη ζωή του; Κλαψ!»)

Ας αφήσουμε όμως τις μαμάδες. Περνούν διάφοροι άνθρωποι από τις ζωές μας. Σχέσεις που κρατάνε, σχέσεις που διαλύονται, έρωτες, πάθη… Πως παίρνεις για κάποιον την απόφαση να κάνεις το παραπάνω μαζί του… Και αν κάποιος από αυτούς που άφησες πίσω σου ή κάποιος που δεν έχεις βρει ακόμα είναι ιδανικότερος;

Η ρομαντική άποψη είναι η εξής: «Την/τον αγαπάω και μ’αγαπάει». Σοβαρά τώρα φτάνει αυτό;

Μία πιο συμβατική άποψη είναι «Περνάω καλά μαζί του/της και μου προσφέρει κάποια από αυτά που θέλω». Συμβιβασμός η διορατικότητα;

Τι πρέπει να κάνουμε τέλος πάντων; Ας πει κάποιος καμιά ιδέα… Με ποιον το παίρνεις απόφαση; Με τον τρελό σου έρωτα; Με αυτόν που σου προσφέρει την περισσότερη ασφάλεια; Με αυτόν που έχει τα περισσότερα λεφτά (γιατί είναι και αυτό ένα κριτήριο, έτσι;);

Φτάνει με τις ερωτήσεις. Ας μιλήσω για μένα. Οι ανασφάλειες μου ήταν πάντα αυτό που με χαρακτήριζε. Και υπήρξαν άνθρωποι που τους απέκλεισα από τη ζωή μου. Άνθρωποι με τους οποίους παθιάστηκα αλλά δεν μπόρεσαν να με βοηθήσουν να ξεφύγω από τις γαμημένες ανασφάλειες μου. Και διάλεξα εκείνο που είναι πιο κοντά σε αυτό. Στη ασφάλεια. Την πιο ασφαλή λύση. Με κάνει κότα αυτό; Και τι έγινε αν δεν είμαι τρελά ερωτευμένη; Και τι έγινε αν είναι μπερδεμένα τα αισθήματα; «Άσε τους συναισθηματισμούς και τους έρωτες», μου έλεγε ένας από τους ανθρώπους που είχα δίπλα μου. « Άλλα πράγματα έχουν σημασία, να μπορούμε να συνεννοούμαστε, να καταλαβαινόμαστε».

Ποιον διαλέγεις τελικά να έχεις στη ζωή σου;

Αυτόν που αγαπάς εσύ πολύ ή αυτόν που σ’αγαπάει πολύ;

Και πιο από τα δύο σε κάνει πιο εγωιστή;

Εκτός αν είσαι τυχερός και είναι αμοιβαία τα αισθήματα, μωρό μου…

P.S . Διονύση καλή καινούρια αρχή. Είσαι πολύ τυχερός που έχεις τη ευκαιρία να κάνεις μια καινούρια αρχή, παρόλο που αυτό σημαίνει ότι άφησες κάτι πίσω.

fou