Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Ο κυριος Αριστειδης....

Ο Κ εγραφε εκθεση: "Ο θειος μου ειναι αυστηρος. Οταν δεν εχουμε καλο φαγητο πηγαινω στον θειο μου..." Special songs were meant to be written for special people...Life sucks, life is unfair, short and precious, don't fuckin waste any fuckin minute of it...RIP κυριε Αριστειδη...Ενας υπεροχος ανθρωπος και αθεραπευτος Παοκτσης..."ρε Σακη τι γινεται με το μπασκετ???"

Με τις πυτζάμες τις ριγέ Μπροστά στην γκρίζα οθόνη Κι ένα βαρύ γλυκό καφέ Λουφάζει στο σαλόνι
Δουλειά και σπίτι και δουλειά Σαράντα τόσα χρόνια Πως μεγαλώνουν τα παιδιά Έτσι τελειώνουν όλα αυτά Θυμάται και χαμογελά Ο κύριος Αριστείδης
Μια Κυριακή απόγεμα Στο δρόμο της Δευτέρας Λιγάκι πριν το ξύπνημα Άλλης μιας ίδιας μέρας
Σηκώνεται απ' τον καναπέ Και την οθόνη σβήνει Βουτάει το καπέλο του Τη πόρτα πίσω κλείνει Ο κύριος Αριστείδης
Τους δρόμους παίρνει στα τυφλά Μονάχος μεσ' στη πόλη Πόρτες παράθυρα κλειστά Κι αναρωτιέται σιωπηλά Πού να χαθήκαν όλοι
Κατέβηκε στον Πειραιά Λιγάκι πριν τη δύση Με μια συνήθεια παλιά Στο κύμα να μιλήσει
Ένα καράβι όνειρα Μια νύχτα θ' αρματώσει Και σε απόμακρο νησί Θα πάει να ξεφορτώσει
Ελπίδες, όρκους, έρωτες Ευχές και παραδόσεις Και μια ζωή αντιπαροχή Μία ζωή με δόσεις Ο κύριος Αριστείδης
Με τις πυτζάμες τις ριγέ Μπροστά στη γκρίζα οθόνη Κι ένα βαρύ γλυκό καφέ Βουλιάζει στο σαλόνι

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει..
Δεν ήξερα πολλά για τον Κο Αριστείδη αλλά στεναχωρέθηκα και έκλαψα...
Dio οι στίχοι που ανέβασες είναι απλά ιδανικοί.
Καλή δύναμη στον ThanTheKann..
Όσο και αν ακούγεται μακάβριο ,η ζωή καλώς ή κακώς συνεχίζεται...για όλους...